Menig sportliefhebber had gisteren omcirkeld in de agenda, want wat had die dag een potentie. Formule 1, Tour de France en ook nog een EK-wedstrijd van het Nederlands Elftal. Nogmaals, een dag vol potentie.
Verstappen had zich tijdens de kwalificatie verzekerd van een start op pole position en na de gewonnen race in Frankrijk, konden we vooraf wel stellen dat hij er goed voor stond. Max zou Max niet zijn als hij dat dan ook niet gewoon zou belonen met een nieuwe overwinning in Oostenrijk. Dat leverde ook heel veel blije poppetjes op, zowel op het circuit als voor de TV.
Ondertussen lieten ook de mannen in het Tourpeleton hun benen draaien. Het werd al snel duidelijk dat Mathieu van der Poel in de nacht van zaterdag op zondag had zitten broeden op een plan. Een plan om zijn opa te eren en, net als zijn vader ooit had gedaan, het geel te pakken. Het plan was, zo bleek uiteindelijk, bonificatieseconden pakken op de eerste passage van de Mûr-de-Bretagne en vervolgens vol gas naar de finish. Waar deze man al wel vaker de spot heeft gedreven met alle wielerwetten, liet hij dat ook gisteren weer zien. Mission accomplished en wat leverde ook dat een berg emoties op.
Op dat moment moest voor veel Nederlanders ‘de wedstrijd van de dag’ nog beginnen, namelijk die op het EK-voetbal. Nederland-Tsjechië. In de gedachten van veel Nederlanders een wedstrijd die gewonnen zou moeten worden door de Oranjemannen. Vol vertrouwen werd er dus ook uitgekeken naar deze wedstrijd, maar ook hier bleek weer dat je de huid van de beer niet moet verkopen voor het beest geschoten is. Die beer werd namelijk niet geschoten. Een grote teleurstelling voor alle Nederlandse voetbalfans en alles mensen die vooral van de gezelligheid rondom de wedstrijden genoten. Verdriet en frustratie, emotie.
Ook wij als Heyendalers zijn bekend met emoties rondom de sport en wedstrijden. Wie kent niet de legendarische foto van een bepaalde speler van Heren 1 die een rode kaart kreeg van de scheidsrechter omdat hij zichzelf even niet in de hand had? Of het toneelspel van een coach bij frustratie over bepaalde beslissingen?
Maar ook de enorme blijdschap bij het winnen van een wedstrijd, of kleiner, een enkel punt. Het gevoel dat je krijgt wanneer je die bal binnen de drie legt of wanneer je juist smerig via de handjes uit slaat. Pure emoties, dat is wat sport zo mooi maakt!