Donderdagavond 9 april. De dag dat wij onze laatste thuiswedstrijd van het seizoen zouden spelen. Niet zomaar een thuiswedstrijd, er hing heel wat van af! Een seizoen met een nieuw team, wat de eerste wedstrijden nog wel te merken was. Maar gelukkig, we raakten al snel op elkaar ingespeeld en het echte volleyballen kon beginnen! Vele mooie wedstrijden hadden we al achter de rug, waarin lekker volleyballen het probleem niet was, maar punten pakken toch wel erg lastig bleek te zijn. Voor we het wisten was het 9 april; de avond dat deze belangrijke wedstrijd plaats zou vinden. We moesten spelen tegen de nummer 9 – SSS D4 – waar wij in december helaas met 4-0 van verloren hebben. Wij staan tot onze grote teleurstelling op plek 11 – één-na-laatste – en in deze klasse betekent dat degraderen. Onze grote concurrent van het seizoen is Agillitas; met nog twee wedstrijden te gaan moesten we nu nog 6 punten pakken om directe degradatie te ontlopen.. Hmm, dat ging er om hangen dus! Helaas kon onze steun en toeverlaat Kasper er zelf niet bij zijn, maar niet minder is Sjors, geen onbekende bij de Heyendalers, ons bereid te coachen. Super fijn! Met een lekker muziekje en een gezellig volle Heyendaaltribune tijdens de ‘Haal Heyendaal naar de Tribune Week’, kon het inspelen beginnen. We hadden er zin in!
19.45. Het fluitsignaal wordt gegeven. Het moet nu toch echt gaan gebeuren! Helaas laten we ons de eerste set weer kennen.. We krijgen de service van de tegenstander niet onder controle en onze spelverdeler Mariska heeft in de eerste minuten al vele meters gemaakt. Met een 7-1 achterstand krijgen we, ondanks het feit dat we nog een aantal mooie puntjes in de aanval scoorden, niet meer voor elkaar de set te pakken. Met 18-25 verliezen we de eerste set. Een moeizame start, dat is wat dames 8 dit seizoen kenmerkt. Ook in de tweede set gaat het spelletje nog niet zoals we hadden gehoopt. De service-verdediging loopt matig, waardoor een leuke aanval opbouwen moeilijk gaat. Toch weten we aardig in de buurt te blijven, door de spelverdeler van de tegenstander uit het spel te spelen. Zonder een tweede bal van haar is het al snel onrustig in het veld, dus laat haar maar lopen! Met 15-25 verliezen we ook deze set, maar dan is het toch echt genoeg geweest. In de derde set komen we eindelijk in ons spelletje. Met een paar krachtige aanvallen van Marjolein en Lieke, plus een aantal tactische ballen van Lisan op het midden, weten we op ze uit te lopen! Het enthousiasme in ons team stijgt. Als Ester dan ook nog een paar mooie aanvallen op midden weet af te blokken, pakt de tegenstander ons deze set niet meer af! 25-18 wordt het in de derde set en een setstand van 3-2 wordt ons doel! En ja hoor, ook de vierde set weten we SSS D4 uit het veld te spelen. De spelverdeler maken we het lastig en ons spelletje loopt! Wat is volleybalen toch leuk! Met 25-21 weten we ook deze set in de wacht te slepen.
De vijfde set. Nu moet het gebeuren. Wat daarin gebeurd is, weten we zelf echter ook niet. Het lijkt wel de eerste set.. Met nog maar 2 puntjes in ons bezit, wisselen we van speelhelft. We hebben nog veel goed te maken dus! Als Kasper aan de kant had gestaan, hadden we het vast en zeker gehoord: ‘Het zit tussen de oren, zet die knop eens om!’. Maar vanavond moesten we ons dit zelf vertellen. Het enige wat Sjors ons vraagt, is de wedstrijd leuk af te sluiten. Zo moeilijk is dat toch niet? Helaas.. met 15-3 weet SSS D4 ons weg te spelen. Balen.. Maar gefeliciteerd!
Toch 2 punten binnen! Nu blijven hopen dat Agillitas dit weekend de punten laat liggen en dat wij zaterdag 18 april tegen een goede tegenstander het beste uit ons spel kunnen halen en minimaal 4 punten zullen pakken. De kans is klein, maar we houden de hoop erin! Wij gaan er alles aan doen om van degradatie weg te blijven.
Groetjes,
Dames 8!