WAT een wedstrijd. Allereerst werd ons al de oorlog verklaard door dames 7 van Heyendaal d.m.v. een foto op de Heyendaal Facebook, de lat werd hoog gelegd en de druk nam toe. Na aanleiding van die foto mochten wij op donderdag 6 november alles behalve VERLIEZEN! En (dank u god…) dat deden we ook niet, het is 3-1 geworden voor ons, dames 6. Maar al met inslaan was te zien dat er sprake was van een strijd, boze blikken over en weer en ballen vlogen net langs elkaars gezicht. Zowaar heeft Nauta er een blauw oog aan over gehouden. Hier het verhaal achter het blauwe oog: de sfeer was zo hoog gespannen bij het inslaan dat een van de dames van dames 7 Nauta een blauw oog sloeg. Net toen Nauta terug wou slaan sprong Snippert ertussen, allemaal commotie, boe geroep en paniek bij ons natuurlijk! Maar uiteindelijk schudden ze de handjes en ging het spel gewoon door… Geloven jullie het al? Ja jullie dachten vast nou die meiden van dames 6 zijn pittige tantes, nou dat zeker maar dit gaat natuurlijk the furrrr. Wel, kreeg Nauta een mooi blauw oog cadeau: wie het gedaan heeft is nog steeds niet geheel duidelijk. Voor diegene en anderen die zich zorgen maken, Nauta maakt het goed. Een koude lap heeft haar goed gedaan. GOED, nu over tot de orde van de dag, uhm… wedstrijd. De 1e set hebben we dik gewonnen en zo gingen we de 2e set ook in, helaas hadden we hier al weer wat meer tegenstand van dames 7 en kwamen ze in de wedstrijd. Toch hebben we ook deze set met aardig wat verschil gewonnen! Met een gevoel van vreugde in onze buik gingen we naar de derde set. Want wat hadden we te verliezen? De service ging lekker, de pass kwam goed aan en er werd aangevallen alsof de wereldbeker op ons te wachten stond. Maar toen BAM, we zakten in als een zak aardappelen alleen werden we ook nog eens opengescheurd en vielen we op de grond. Want ik denk ook dat we als een stel aardappels liever door de grond zouden willen zakken. Wat erg dit! De eerste twee sets zo lekker spelen en nu alles weg geven, we maakten veel fouten en dames 7 heeft daar slim gebruik van gemaakt. De derde set, jawel u hoort het goed, DIK verloren. Zelfs zo erg dat de coach LETTERLIJK met de handen in zijn haren zat. Zowaar werd de opstelling verandert voor de vierde set, of naja een iemand werd gewisseld. Deze set moesten we pakken anders zouden we het ons nooit vergeven (in ons hoofd, denk aan die foto, we moeten winnen, winnen, winnen!). Aan de kant werden de longen uit het lijf geschreeuwd en met weer een paar mooie opgeslagen ballen en ramballen maar ook slim spel: kwamen we er wel! Jammer van de derde set maar toch gewonnen.
Liefs Endi uit Dames 6